MAT1502-1 Guia de Induccion Matematica y Ecuaciones en Diferencias Finitas (Fernando Arenas Daza) (UC)
MAT1502-1 Guia de Induccion Matematica y Ecuaciones en Diferencias Finitas (Fernando Arenas Daza) (UC)
FACULTAD DE MATEMATICAS
DEPARTAMENTO DE MATEMATICA
Nombre: .....................................................................................................
Sección N ◦ : ......
(I) Inducción
Demostrar, utilizando inducción, los siguientes problemas:
(1) h i
∀n ∈ N 1 + 3 + 5 + · · · + (2n − 1) = n2 .
(2) h i
∀n ∈ N 1 + 2 + 4 + · · · + 2n−1 = 2n − 1
(3)
h n(n + 1) 2 i
∀n ∈ N 13 + 23 + 33 + · · · + n3 = .
2
(4) h i
∀n ∈ N (x − y) es divisor de (xn − y n ) .
(5)
h rn − 1 i
(r 6= 1), ∀n ∈ N : a + ar + ar2 + ar3 + · · · + arn−1 = a
r−1
(6)
h1 1 1 n−1 1 1 1 i
∀n ∈ N : − + + · · · + (−1) = 1 −
4 42 43 4n 5 (−4)n
(7)
h 1 1 1 1 n i
∀n ∈ N : + + + ··· + =
1·3 3·5 5·7 (2n − 1)(2n + 1) 2n + 1
(8)
h n(n + 1)(2n + 7) i
∀n ∈ N : 1 · 3 + 2 · 4 + 3 · 5 + · · · + n(n + 2) =
6
1
(9) Sea a1 = 7, a2 = 17, an = 5an−1 − 6an−2 para n ≥ 3, entonces:
∀n ∈ N : an = 2n+1 + 3n
(10)
1 1 1 n+2
an = 1− 1 − 2 ··· 1 − ⇒ an =
22 3 (n + 1)2 2(n + 1)
1
(11) a1 = 1, a2 = 6, an = 5an−1 − an−2 para n > 2, entonces
6
∀n ∈ N : an = 68 · 2−n − 99 · 3−n
∀n ∈ N : an = 20n−1 + 3n+1
1
(13) a1 = 1, a2 = 3, an = an−1 + an−2 para n > 2, entonces
2
7 4 1 n−1
∀n ∈ N : an = − (− )
3 3 2
√ √
(14) a1 = 0, an = (1 + 2) an−1 − (n − 1) 2 para n ≥ 2, entonces
1 √ √
∀n ∈ N : an = √ 1 + n 2 − (1 + 2)n
2
(15) a1 = 0, a2 = 1, an+1 = n an + an−1 , entonces
h 1 1 1 (−1)n i
∀n ∈ N : an = n! 1 − + − + · · · +
1! 2! 3! n!
n(n + 1)
∀n ∈ N : an = 1 +
2
1
(17) a1 = 0, a2 = 1, an = an−1 + an−2 para n > 2, entonces
2
2 1 n−1
∀n ∈ N : an = − − −1
3 2
∀n ∈ N : an = 3 · 2n − 2 · 3n − 5 · n · 2n−1 .
2
(21) Demostrar que ∀n ∈ N a + b es factor de a2n−1 + b2n−1 .
(22) Demostrar que:
∀n ∈ N : 5n3 + 7n
es divisible por 6.
(23) Demostrar que:
∀n ∈ N : 24n − 1
es divisible por15.
(24) Demostrar que:
∀n ∈ N : 22n+1 − 9n2 + 3n − 2
es divisible por 54.
(25) Demostrar que:
∀n ∈ N : 72n − 48n − 1
es divisible por 2304.
(26) Demostrar que:
∀n ∈ N : 52(n+1) − 24n − 25
es divisible por 576.
(27) Demostrar que:
∀n ∈ N : n3 + 2n
es divisible por 3.
(28) Demostrar que:
∀n ∈ N : Si h > −1, entonces (1 + h)n ≥ 1 + nh .
3
(36) Se sabe que a0 = 0, a1 = 1 y que para n ≥ 2 se tiene:
demostrar que:
sen nt
∀n ∈ N ∪ {0} : an = .
sen t
(37) Sea n ∈ N, se considera:
√ √
yn = (3 + 5)n + (3 − 5)n
Demostrar que:
(i) yn+1 = 6yn − 4yn−1
(ii) yn es entero.
√
(iii) El siguiente entero mayor que (3 + 5)n es divisible por 2n .
(38)
∀n ∈ N : 834n − 2 · 972n + 1
es divisible por 16.
(39) Si n es impar, entonces 24 divide a:
n(n2 − 1)
(40)
1 1 1 5
+ + ··· + ≤
n+1 n+2 2n + 1 6
(41)
2 5 3n − 1 17 24n + 17
+ + ··· + = −
3 · 7 · 11 7 · 11 · 15 (4n − 1)(4n + 3)(4n + 7) 672 32(4n + 3)(4n + 7)
demostrar que:
f (n) = 2n+1 + 3n .
∀n ∈ N (a1 + a2 + · · · + an > n) .
4
(45) Sean a1 , a2 , · · · , an ∈ R+ , entonces:
n Y n1 n
1X n
ak ≥ ak ≥ Pn −1 .
n k=1 ak
k=1 k=1
(46)
h 1 n 1 n+1 i
∀n ∈ N 1+ < 1+ .
n n+1
(47) Sean a, b ∈ R+ , n ∈ N, entonces:
a < b ←→ an < bn .
5
n(n − 1)
(24) Sea yn = , determinar la forma recurrente que es satisfecha por
2
yn .
yn = An + b (−a)n ,
si a2 = b
resolver la ecuación:
(28) Si:
1 + yn yn−1
yn+1 =
yn−2
e y1 = y2 = y3 = 1 demostrar que yn es un entero.
Indicación: Hágase:
yn + yn−4
zn = ,
yn−2
y pruébese que:
yn+1 = 4yn−1 − yn−3 .
6
(30) Sea:
1
y =x−
1
x−
1
x−
1
x−
x − ···
entenderemos por yn que la expresión anterior se corta en el n-ésimo
signo menos y que x = 2 cos θ. Encontrar yn .
(31) Dadas las sucesiones definidas por las recurrencias:
(i) y0 = 0 , y1 = 3 , (iii) y1 = 1 , y2 = 6 ,
2yn + yn−1 1
yn+1 = y n+2 = (5yn+1 − yn )
3 6
1 (iv) y1 = 1 , y2 = 3 ,
(ii) y1 = 1 , yn+1 = 1
2 − yn yn+2 = (yn+1 − yn )
2
hallar yn en cada caso y ver hacia donde se aproxima {yn } cuando n
aumenta.