PrometheusBoundEssay - LEONARDO - KYLENE EDELLE
PrometheusBoundEssay - LEONARDO - KYLENE EDELLE
The YouTube uploaded video of Prometheus Bound under the creation of AGHAM-Samahan ng
Nagtataguyod ng Agham at Teknolohiya para sa Sambayanan and Science and Society Program, College
of Science Department of the University of the Philippines, flaunted the various origins and grounds of
why Philippines has poorly innovated over the decades. The statement from Engr. Manuel Muhi, a Dean
of College of Engineering in Polythecnic University of the Philippines says that the state of the Philippine
economy has been poorly structured which made him emphasized that the professionals from our own
land undergoes the thing called exodus as the other countries can provide them better income to secure
their future. Dr. Giovanni Tapang from the National Institute of Physics firmly said that the condition of
the Science and Technologies in the Philippines is tagged as “bansot at atrasado”. Our country was
colonized over centuries ago, but we look like we are still enslaved and strangled by their influence
seeing how we run our country. The percentage of micro and small/medium enterprises found here
consists of 99% which only left large enterprises for 1%. This latter percentage is contributed by foreign
enterprises which are originally based from the other developed countries. Meaning, foreign enterprises
earn the most in our own premises. “Kung pagbabasehan mo nga iyong Agricultural Sector, kahit
dumadagsa ang advancement ay CARABAO TECHNOLOGY parin.”, a statement from Ms. Feny
Cosico, an Agriculturist of the NFA as she explained agriculture, which must be our edge over them
rapidly goes down because of the constant importation of goods. As time went through, we continued to
rely from the help of the other countries in building a reputable state of our economy. At a glance,
Philippines may be considered as an innovated and modernized country, but the Filipinos itself, cannot
take full rights and credit of our condition right now.
One of my reactions to the video was the relationship between us and our colonizers. From what
we all know, the era of their colonization to us has ended centuries ago, but its impact in Filipino lives is
clearly observed up to these modern times. We continue to patronize imported products, we take down
locally produced ones, giving the foreigners more opportunity to expand in our own perimeters.
According to the blog posted by Catherine Armecin, Filipinos prefer imported products over the local
ones. Yes, it is tagged to be more expensive but aside from the price, they are convinced that when an
item is produced overseas, it is better than anything they can buy locally. As a result of this mentality,
there is a continuous decline in the Philippine Industry.
The next thing I want to give emphasis is the funding and budget allocation intended for
Researches, enhancement of Scientific and Technological matters all done by our very own professionals.
The main reason why our graduates intend to showcase what they have got overseas is because they are
fully supported and given the fair compensation for their work. With these happening ceaseless, our very
own country is deficient in many aspects which could probably be filled in by these professionals.
“Napakababa ng konsepto natin ng development”, said by Engr. Muhi. If we Filipinos continues to
believe and live with the low concept of development, then there will be lesser progress in our economy.
With regards to the infrastructures and technological advancements seen these days, even the
experts admitted that it will not be what it is right now without the help of the foreign countries. Lack of
infrastructure brings poor standards of living, economic deficit and even improved rate of poverty. A
country’s economy needs reliable infrastructure to connect supply chains and efficiently move goods and
perform services locally and internationally. Now, what I am trying to point out is that we became to
dependent regarding our own development with the foreign countries when in truth, is we can pull each
other up make progress within ourselves. The only problem preventing us from doing so is that not
everyone is willing to take a part in making our own development.
In conclusion, I would strongly recommend this documentary to be watched and reflected by the
people of this nation. Philippines is not a poor country to begin with. In fact, if we disregarded what the
colonizers took advantage of us, we would be way ahead of them and it is not too late to break the knot
and believe in ourselves. We are Filipinos, known worldwide for our easy adopting knowledge,
extravagant skills and wise ways of living. if we have the same goal altogether and pull-of ultimate
cooperation, corruption aside, we would be able to make this country developed more than we can
picture. We can make our own trademarks, give more support for scientists and technologists whoa re the
main brains of innovation, have steel industries and machineries, make more brilliant professionals and
continue emerging globally.
A TRANSCRIPT OF THE VIDEO PROMETHEUS BOUND
Engr. Manuel Muhi : Dahilan narin sa estado ng, kalagayan ng Science and Technology, malaki ang
epekto nito, partikular na sa mga katulad kong inhinyero, civil engineer.
Marami na kaming mga kasamahan na nagsipag-ano, kumbaga parang exodus yan ‘e.
Mga kasamahan nating inhinyero ay pumupunta sa ibang bansa dahilan narin sa estado ng
kalagayan ng ekonomiya natin dito.
So mayroon kang bagong cellphone, so mayroon kanang kung ano-anong mga digital
digital na ‘yan, pero ito ay hindi naman dinevelop natin. Nanggaling lang yan sa ibang bansa.
Wow! Mga high-tech na tayo pero ano ang pangunahing batayan ng high-tech? Dahil
marami na tayong mga magagandang infrastructure, LRT, MRT ganyan, mga buildings. Napaka
–babaw ng ano, ng tinatawag nating development, ng konsepto ng development.
Man: Sa biglang tingin, , maari kang mapasang-ayon na high –tech na nga ang ating lipunan.
Ngunit ibaling ang iyong pananaw. Hindi ba’t mas malalim ang kahirapan, atrasado an gating
kalagayan.
Dr. Giovanni Tapang: Ang kalagayan ng ating Agham at Teknolohiya ay bansot at atrasado. Wala
tayong basic industries dito, wala tayong steel industry. Wala tayong mga industriya na
gumagawa ng mga makina, na gumagawa ng mga consumer goods gaya ng damit, gaya ng mga
pagkain natin.
Dr. Rogelio Panlasigui: As you know very well, ang ating industries ay mainly composed of small and
medium enterprises, even micro.
Dr. Giovanni Tapang: Mababa yung bilang ng mga siyentista at inihinyero dito sa ating bayan. Dito sa
atin, aabot lang ito ng halos hundred fifty permillion scientists and engineers na actively working
in Research and Development.
Dr. Tess Perez: It is very frustrating to do research because of the state of the equipment that we have.
The equipments are even ten years in existence, so that it is sometimes difficult to get the right
values.Considering the facilities for research in the country, compared to other South East Asian
countries, I think we are a bit behind.
*instrumental*
Engr. Manuel Muhi : Siyempre, kapag bagong graduate iyan, iyong iba diyan makakapagtrabaho ng
related sa specialization nila, pero mas marami parin, pasado sila sa board, pero iba ang linya ng trabaho
nila. Hindi nila pinapractice iyong profession nila.
Dr. Giovanni Tapang: Ito iyong sinasabi nating repleksyon nag bansot at atrasadong kalagayan n gating
Agham at Teknolohiya dito sa ating bayang Pilipinas.
Man: Bansot at atrasado, iyan an gating kalagayan. Ito ang nakakabahalang itsura sa likod ng high-tech
na nakikita.
Engr. Manuel Muhi : Malamang baka pangalawa na yata tayo sa kulelat o pangatlo na sa kulelat,
nananatili lang tayong taga, taga-assemble lang tayo. Iyon na nga ang kapalaran natin ano, taga-assemble
lang tayo.
Man: Malalim ang dahilan ng ating atrasadong kapalaran at hindi maaaring ikaila, ang gobyerno ay may
napakalaking pananagutan. Gaano nga ba kahalaga sa gobyerno ang Agham at Teknolohiya?
Dr. Giovanni Tapang: Sa ating gobyerno ngayon, ang Agham at Teknolohiya ay hindi prayoridad.
Makikita naman natin ito sa budget na pinapasa. Ang Budget for Science and Technology ay hindi
lumalaki sa mga nakaraang dekada.
Dr. Tess Perez: Even the budget for the Science and Technologies is relatively very small compared to
the other departments. It is very difficult to get funds for research from the government. There’s a
commitment on the part of the scientist, parang it is so frustrating to come up with a very good result.
Dr. Giovanni Tapang: Mayroon ngang mga batas na ipinasa gaya ng Magna Carta for Scientist pero
wala ring budget para ipatupad.
Engr. Manuel Muhi : Sa engineering nalang, kumbaga parang lumalabas lang dito, kaya ka lang, kami
nagreresearch is because we want to comply with the requirement in the accreditation. Hindi talaga ito
yung ano, seryosong research. May kakulangan din naman kasi iyong budget sa edukasyon.
Ang liit liit ng budget namin ‘e.
Engr. Edgardo Juan: Ang main function namin, chief kami ng National Standard, tapos chechekin
namin iyong standards ng ibang laboratories kung tama. Makikita mo iyong state ng technology o
industry ng country by just looking at their metrology laboratories.
Man: At kamusta ang ating metrology laboratories?
Engr. Edgardo Juan: Marami pang ibang kulang. Hindi natin kayang bilhin. Milyones, million dollars.
Dr. Tess Perez: We usually order the equipments abroad. They came from the US, from Germany and of
course, the equipment comes out very expensive. And, when these breaks down, the technicians,
sometimes needs to be called abroad.
Engr. Manuel Muhi : Sa buong Pilipinas, hindi naman tayo ganon ka-research extensive . Hindi rin
ganon kaconsistent iyong gobyerno para suportahan yung mga inihinyero.
Dr. Giovanni Tapang: Kaya dito natin makikita na sa prayoridad mismo ng gobyerno na ito at mga
gobyerno na nakaraan, hindi importante ang pagpapaunlad ng Science and Technology sa ating bayan.
Man: Lugmok ang kalagayan, at ang suportaa’y kulang na kulang. Pero ang ganitong kalagayan ay may
malalim na dahilan, may malalim na ugat, at ang ugat nito ay makasaysayan. Balikan natin ang
kasasayan, ugatin natin ang bansot na kalagayan.
Sonny Africa : Sa pag-aaral lamang sa kasaysayan ng Pilipinas natin maiintindihan kung bakit ganitong
klaseng lipunan, ganitong klaseng ekonomiya ang umiiral sa bansa, kung bakit napaka atrasado at
napakabansot ng Agham at Teknolohiya sa Pilipinas. Hinubog iyong ating bansa ayon sa ating mga
pangangailangan, kagustuhan at mismong interes ng mga dayuhan at ng kanilang mga kakutsaba nila dito
sa Pilipinas.
Iyong mga Español, noong pumunta sila dito, pumasok sila sa Pilipinas para makuha iyong ating
mga likas na yaman, para sa kanilang pakikinabang. Pinalawak nila iyong mga encomienda, hacienda
para makuha iyong ating tubo, ating niyog, ating tabako, ang ating abaka at iba pang hilaw na
materyales.
Nahubog ang ekonomiya natin ayon sa interes nila.
Pagdating ng mga Amerikano, pagkatapos ng mga Español, ipinapatuloy nila ang pgakuha ng
mga hilaw na materyales ng Pilipinas. Pinalawak nila iyong mga minahan, hinuthot nila iyong mga
minerales. Sa ganoong proseso ng paglalabas ng mga hilaw na materyales natin, sa paggamit sa ating
murang lakas ng paggawa, walang pangangailangan na mapaglikha ng saligang industriya, ng saligang
kakayanan sa Agham at Teknolohiya an gating bansa.
Sa papel, binigyan ng kalayaan ang PIlipinas, sinigurado nila na may sistema ng mga batas, mga
kasunduan sa pagitan ng US at ng Pilipinas na nagtatakda na iyong dating nakukuha nilang ganansya sa
Pilipinas , kahit hind na sila ang kolonyal na naghahari sa bansa ay iyong ganansya ay nasa kanila parin.
Walang naging pagbabago sa nakaraang limang dekada. Pagtatakda ng batas, pagpapasok sa mga
hindi pantay na kasuduan, umiiral parin iyan. Sa siyensiya, lahat ng ekonomiyang pakinabang mo sa
bansa ay napupunta parin sa mga dayuhan pero nangyayari iyong kanilang control sa mga hindi
tuwirang paraan.
Dr. Giovanni Tapang: Bunsod narin ng ating Historical Development o n gating pag-uinlad sa
kasaysayan, nananatiling import-dependent at export-oriented ang ating ekonomiya. Kung mayroon
mang nag-invest dito na mga dayuhan, walang tunay na technology transfer na nangyayari sa mga
investments dito sa ating bayan.
Engr. Edgardo Juan: Locally made? Hindi pa ganoon ka-ripe ang industry natin na gumawa ng mga
ganoong instruments.
Engr. Manuel Muhi : Agricultural na bansa tayo pero iniiwanan natin ito. Bakit tayo nag aangkat ng
mga tone-toneladang mga bigas?
Man: Pero kasaysayan ang nagpapatunay. May mga bansang dati’y atrasado, pero ngayo’y
namamayagpag ang kanilang kakayahan sa Agham at Teknolohiya. Nairyan ang Cuba, ang Vietnam, ang
China.
Engr. Manuel Muhi : Una, ay naging mga sosyalist na bansa iyan ‘e, pero hindi iyon ang usapin kasi
‘e. Sila kasi nag ano ‘e, naging self-reliant sila e. Na hindi sila nagrely sa mga dictate ng mga dayuhan na
‘ito ang gawin mo, iyan ang gawin mo.’.
Man: Kasaysayan ng mga bansang ito ang nagpapatunay na hindi simple at biglaan ang pag-unlad.
Nangahas ang kanilang mamamayan na pumili ng landas, tumahak ng mas maunlad na bukas.
Nagpatupad isla ng tunay na repormang agraro, naglunsad ng industriyalisasyon at nagpatibay ng isang
malayang patakran sa kalakal at usaping panlabas. Pagbabago ang kanilang ginawa, upang maisulong ang
mas maunlad na bansa.
Ngunit ang Pilipinas ay hindi na nakakahulagpos sa daang-taong pang-aapi at pang-aalipin ng mga
kolonyalista. Hindi natin lubos na napakikinabangan an gating talino at likas yaman.
Engr. Manuel Muhi : Iyong tinatawag natin na new colonial na sistema natin, na ito iyong dahilan
kung bakit ang ating ekonomiya ay nanatiling backward at ang resulta nito ay ang ating backward na
Science and Technology.
Sonny Africa : Gusto nila, paunlarin an gating kakayahan sa siyensiya, hindi iyon makukuha ng hindi
binabago iyong umiiral na lipunan.
Man: Ngunit ang sambayanan ang mas makabuluhang pansukat n gating atrasadong kakayahan. Sa
ating modernong panahon, ang sambayanan pa ang pinagkakaitan ng Agham at Teknolohiyang
magagamit sa pagpapaunlad ng kanilang pamumuhay.
Masasalamin natin ito sa ating malawak na kalayunan.
Mang Sario : Pangunahin talaga ho rito ang pagbubuko. Kung ano an gaming kinalagisnan dito ay iyon
nalang din.
Mang Juanito : Ang pagkakayod ay matagal ’yan. Kakayurin iyan, kasama na iyong pag-iingat don, pag
tinamaan ka niyan ay patay ka niyan. Kasunod niyan ay mag-iipon, babalatan, dadalhin dito para
mabihisan. Binibiyak yan tapos dito itataob. Gagatungan iyan nang tumatagal ng tatlong oras at
pagkatapos ho nun, tinitiklas na, tapos pinipili iyong luto. Itong mga hilaw ay gagatungan uli iyan
hanggang sa maluto lahat. Tapos isasako, binabayo sa sako, tapos saka dadalhin sa pamilihan.
Edward Devesa: Ang coconut industry ay mostly export, halimbawa ng coconut products. Hindi natin
inaayos iyong industrial obligation nito. Coconut is a medicinal, pharmaceutical product but I guess hindi
ito nakikita sa konkreto, hindi natin nasasamantala ito.
Feny Cosico: Kung pagbabasehan mo nga iyong Agriculturad Sector, kahit dumadagsa iyong
advancement ay carabao technology parin. Lalong bumagsak iyong Local Agriculture natin dahil narin
ron sa pagbaha ng mga Imported Agriculture Products.
Dito palang, konkretong pagpapatibay na, na nakadepende tayo sa pag angkat ng mga agricultural
products.
Man: Napakalaking bagay sa ating bayan ang isang maunlad na agrikultura ngunit nananatili itong
atrasado.
Dr. Ernesto Lozada: Mayroon tayong magandang proseso, available na. Inumpisahan ko ito 1975 when
I got my PhD. Wala nako pondo, in 1977-78. So what I did kung mayroon gusto ng technology, ng dryer,
binibigay ko drawing.
Mang Juanito: Kakarampot ang napupunta samin.
Feny Cosico: Walang programa, sustenableng programa, ang gobyerno para paunlarin iyong
Agricultural Research and Development natin. Pumunta ka sa mga komunindad ng magsasaka, nakikita
mo yung malaking kakulangan. Mas mapakikinabangan pa ito ng malalaking kompanya, kasi sila lang
ang may kakayahang magpondo ng Research Work. Hindi na natin maaasahan ang National
Government , bakit pa sila kailangan magpondo, e nag-aangkat naman sila ng mga Imported Agricultural
Products?
Edward Devesa: Hindi mo masasabing makikinabang ang mga coconut farmers sa produkto ng coconut
industry na ineexport.
Mang Juanito: Kulang at kawalan ng lupa, iyan ang pangunahing problema. Ang ating bansa ay
napakalawak ng lupain, kaya lang hindi sa pagsasakang pag-aari.
Edward Devesa: Iyang mga landlords, kampante yan na nagluluwas ng langis o coconut oil.
Man: Kaya hindi na nakapagtataka, matamlay ang suporta ng gobyerno, dahil karamihan ng maga
nakaupo dito ay nagmamay-ari ng mga malalawak na lupain. Kahit atrasado ang pamamaraan, malaki
ang kanilang pakinabang. Sa modernong panahon, nasa kamay ng iilan ang control sa ating lipunan, sa
kamay ng may kapangyarihan, ang teknolohiya at kaalaman.
Magkaroon kaya ng pag unlad ang malawak na mamamayan? Magkaroon kaya ng pag unlad ang mga
siyentista, teknolohista, at mga inihinyero ng ating bayan?
Ngunit sa kabila lng lahat, may ningning sa ating hinaharap, mayroon tayong magagawa. Kaya nating
baguhin ang atrasadong kalagayan.
Dr. Giovanni Tapang: Ang una nating dapat gawin ay makilahok at maging aktibo sa mga issue na
related sa atin bilang siyentista at inhinyero.
Engr. Manuel Muhi : Mamulat pa natin iyong maraming mga inhinyero sa totoong nangyayari sa bansa
natin, marami parin kasing mga inhinyero na ang tingin sa oag-unlad ay puro pansarili lamang. Hindi nila
nakikita na bilang mga professionals, ay may malaking role para baguhin iyong kasalukuyang sistema ng
lipunan.
Feny Cosico: Kinakailangan talaga na ipursigi natin iyong pagpapaunlad nitong local agriculture kasi ito
ang pinakamahalagang bahagi ng national industrialization.
Kung tutugunan natin ang wastong solusyon sa power industries, walang iba tayong maiisip[ kundi ito sa
bansa.
Man: Kailangan nating makipagkaisa, sa pinakamalawak na mamaayan, dahil iisa ang layunin n gating
pakikibaka.
Dr. Giovanni Tapang: Pwede tayong pumunta mismo sa mga komunidad at doon magbigay ng teknikal
na serbisyo.
Dr. Tess Perez: Without the participation of the community, we won’t have very good resorts, the
students will also learn a lot from the community.
Feny Cosico: Dapat tayong lumabas, makilahok, mamuhay sa kanila, para malaman talaga natin kung
ano yung mga panganagailangan nila, at ano yung maaari nating magawa.
Dr. Tess Perez: What’s important is their commitmet to the Filipino people as a whole.
Man : Sa alamat ni Prometheus, nagwakas ang kanyang paghihirap makalipas ang kay raming
henerasyon, inakyat ni Hercules and bundok, pinutol ang kadena, pinaslang and buwitreng nagpapasasa.
Engr. Manuel Muhi : Kung hindi magkakaroon ng collective effort iyong sambayanan para baguhin
natin yang sistema ng lipunan, mananatiling atrasado ang ating Science and Technology.
Man: Kaya nating mabago ang ating kalagayan, kaay nating makahulagpos tulad ni Prometheus. Kaya
nating maging Hercules. Kaya natin, tayo at ang malawak na mamamayan. Magkaagapay tayong aakyat,
puputulin and kadena at wawaksana ang buwitreng nagpapasasa.